Wanneer kom je met kerst?

Doeneke Sociaal
4

‘En wat vinden jullie dan van kerstavond?’ Ik smeek mijn zoon om een kerstbezoek aan z’n moeder. Ik walg van mezelf. Ben ik zo’n moeder? Zo’n rottig claimende zeur?

Sinds kort vertoon ik dit soort hinderlijke trekjes. Want mijn zoon heeft een vriendin. En die schat heeft een extended family: een broertje én een vader met zijn vriendin – en haar kinderen. Een moeder met haar vriend – en zijn kinderen. En daarmee een dubbel aantal opa’s en oma’s. Kortom: veel kerstbezoek-kapers op de kust. Het maakt mij alert en hebberig. Oftewel: stikjaloers.

Ik krijg nog altijd geen antwoord op mijn kerst-smeekbede. In stille vrees wacht ik af. Het is al best een eindje in december. De tijd dringt.

Mijn zoon is enig kind. Op zijn schouders rust een zware last ‘zijn ouders in zijn uppie’. Arm jong! Jaren terug neem ik mij dan ook voor dat ik mijn zoon nooit claim op feestdagen. Maar nu is er dus onze kerstbezoek-competitie. Onweerstaanbaar brengt dat het slechtste in mij naar boven. ‘Jullie moeten wél óók bij ons komen met kerst, hoor!’ Ik stamp nog net niet. Wel ben ik een zeurende (schoon)moeder.

Ik bespreek alles – kerst en moederschap bij die extended family – met een vriendin. Mijn vriendin is hier 100% in thuis. Zij heeft zelf twee volwassen zoons. Haar vriend heeft een volwassen zoon en dochter. Drie van deze kinderen hebben een partner. De vader van haar zoons – haar ex – heeft een nieuw gezin met nieuwe kinderen. Er zijn daar idioot veel kerstbezoek-kapers op de kust. Toch ervaart mijn vriendin absoluut geen kerst-obstakels.

‘Natuurlijk claim ik mijn kinderen met kerst!’ Ze verklaart dit zonder gêne. ‘Ik ben hun moeder, dus ik heb dan recht op ze!’ Zij walgt niet van zichzelf. Ze vindt claimen geen vies woord. Claimen is in dit geval een liefdevolle daad. Duidelijk. Mooi. En logisch. Haar kinderen komen braaf en graag met kerst bij hun moeder.

Gewoon liefdevol moeder zijn. Dat wil ik ook! Zonder gêne. Dus geen voorzichtig steels kerstbezoek-verzoek. Ik meld gewoon: ‘kerstavond is bij ons.’ Duidelijk. Mooi. En logisch. Net als samen, ons jaarlijks top-uitje. De kerstmis in de mooiste kathedraal van Nederland. Daar werkt de aartsbisschop. Vol liefde voor alles en iedereen. De kinderen komen vast heel graag. Als alles meezit.

Kerstavond – Doeneke wil ‘t proberen!

Ha Veerle,

Fijn, je komt kerstavond!!! Laat ons nu hopen op goed nieuws tussen UK en EU. Het wordt pas een echt mooie kerst als we valse tegenstellingen overbruggen.

Die gemeenschap vol ijzer en steenkolen verruilden wij richting een “ever closer Union”, nergens tegen, voor onze vrede.

Dat (samen) verpesten is om te janken. Oorlogschepen in onze Noordzee* tonen ons wat samen (beter) kan en moet.

Laat onze EU en UK samen vrede maken, voor, tijdens of na onze merry Xmas everyone!

Onno

*www.express.co.uk/news/politics/1371664/brexit-news-boris-johnson-tory-backlash-trade-fishing-agreement

Onze vieringen op kerstavond en in de kerstnacht zijn helaas niet publiek toegankelijk dit jaar, maar vinden wel plaats en worden live uitgezonden via live streams en NPO2 toont de nachtmis via KRO-NCRV vanaf 23.30 uur. Wees welkom!

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
3
Jan is er niet meer

“Waarom heeft niemand mij dit verteld?” vraagt ze wanhopig. Opnieuw slaat ons antwoord op haar vraag: “Waar is Jan?” bij haar in als een bom: “Jan is er niet meer, Jan is dood.” Ze ligt zelfs naast haar Jan als hij sterft, maar dat herinnert ze zich niet meer. Ze …

Doeneke Sociaal
2
Oppassen met buikgevoelens

“Wie heeft er kinderen?” roept ze en steekt enthousiast haar arm in de lucht, zij dus. Veel deelnemers van die training volgen haar voorbeeld. Twee niet. Vrolijk en trots vertelt de trainer over haar kinderen. De moeders en vaders in de groep vullen de trainer aan met anekdotes over hun …

Doeneke Sociaal
6
Ik zie door zon

De ochtendzon vult onze woonkamer. Via het voorraam op het oosten redt ze het tot op de eettafel aan de west raamzijde. Zonnestralen verlichten mijn zondagse ontbijtje. Zij maakt mij blij. Het jaar rond is alles fleurig, in zo’n doorzonwoning! In de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog is dat gevoel …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten